Προς την ηγεσία της ΕΠΣ Κοζάνης και τους υπεύθυνους της διοργάνωσης του πρωταθλήματος των Ακαδημιών: Τελικά προάγουμε το αθλητικό πνεύμα ή καλλιεργούμε τον χουλιγκανισμό;

Ως πατέρας μικρού παίκτη του ποδοσφαίρου σε μια από τις Ακαδημίες της Πτολεμαΐδας υπήρξα θεατής δυο αγώνων στο γήπεδο της ΕΠΣ Κοζάνης μεταξύ των Ακαδημιών του Βυζαντινού Αετού Εορδαίας και του Φ.Σ. Κοζάνης.


Με μεγάλη μου λύπη βίωσα το μπούλινγκ από την πλευρά των γονέων της ομάδας της Κοζάνης.

Πιο συγκεκριμένα το μπούλινγκ συνίστατο σε δυνατά γιουχαΐσματα και αγριοφωνάρες εναντίον ποίων; Εναντίον μικρών παιδιών – παικτών και σε δυνατά τραντάγματα του φράχτη, που δημιουργούσαν ένα κλίμα απειλής προς τους μικρούς αντιπάλους παίχτες, ένα μήνυμα επιβολής της ‘’κερκίδας’’ προς τον διαιτητή το οποίο έλεγε : εμείς κερδίζουμε εδώ με τον τσαμπουκά μας, είτε σας αρέσει, είτε δεν σας αρέσει.

Ευτυχώς χθές στο τρίτο παιχνίδι η δυνατή νεροποντή συνέβαλε προς καλή τύχη όλων μας να διακοπεί ο τρίτος ημιτελικός αγώνας 7΄ λεπτά μετά την έναρξή του, που ενδεχομένως με το κλίμα που είχαν δημιουργήσει οι συγκεκριμένοι ‘’φίλαθλοι γονείς’’ θα είχε γίνει ένα παιχνίδι δραματικό από πλευράς ψυχολογίας των μικρών φιλοξενούμενων παιχτών – παιδιών που είναι ηλικίας μόνο 8 και εννέα ετών!



Τελικά επαναλαμβάνω το ερώτημα: προάγουμε το αθλητικό πνεύμα ή επιτρέπουμε την καλλιέργεια του χουλιγκανισμού;

Σταθείτε μπροστά στις ευθύνες σας, κύριοι της εν λόγω διοργάνωσης, και το γράφω με κάθε καλή πρόθεση.

Παρευρεθείτε στους αγώνες για να δώσετε κύρος και προστασία.
Αποβάλετε την αήθη συμπεριφορά από τα γήπεδά σας αν πραγματικά θέλετε αυτά να γίνουν θερμοκήπια καλής αθλητικής συμπεριφοράς.

Απαιτείστε από τις διοικήσεις και τους προπονητές των Ακαδημιών και επιβάλετε σ’ αυτούς να διδάσκουν το φίλαθλο πνεύμα πρώτα στους γονείς και μετά να αρχίζει η αθλητική εκπαίδευση των παιδιών τους.

Περάστε το μήνυμα στους χούλιγκανς γονείς ότι σημασία δεν έχει η Ιθάκη (το νικηφόρο σκορ) αλλά το ταξίδι προς αυτήν ( δηλαδή αξίζουν η χαρά, η φιλία, η συναδέλφωση που πρέπει να προκύπτουν από κάθε παιχνίδι).

Σε αντίθετη περίπτωση δεν έχει νόημα να διακινδυνεύουμε την ψυχική υγεία των παιδιών μας εντάσσοντάς τα σε ένα σύστημα δήθεν υγιούς αθλητισμού ενώ αυτό μοιάζει να εκκολάπτει τους αυριανούς αλήτες των γηπέδων έχοντας αναπόφευκτα σαν πρότυπα τους χούλιγκανς γονείς τους.

Αλέξανδρος Λυσιμάχου

Συν/χος  Ιατρός