Οι άνετες νίκες των μικτών ΕΠΣ προβληματίζουν... Γράφει η Δώρα Ιωακειμίδου

Στο πλαίσιο της 3ης αγωνιστικής για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Προεπιλογής Εθνικών Ομάδων (Τετάρτη 6/11) , οι επίλεκτες ομάδες Νέων και Παίδων της ΕΠΣ Μακεδονίας επικράτησαν με απόλυτη άνεση των αντίστοιχων της ΕΠΣ Κιλκίς. Μάλιστα, τα σκορ 8-1 και 10-0 σε Παίδες και Νέους αντίστοιχα, προκάλεσαν ιδιαίτερη εντύπωση στους παραβρισκόμενους, οι οποίοι είχαν τη τύχη να παρακολουθήσουν δυο παιχνίδια που πολύ γρήγορα έχασαν το ενδιαφέρον τους, και τελικά δεν αντέχουν σε (αγωνιστική) κριτική.

Γιατί κριτική, γενικότερη, σαφώς και επιδέχονται...

Αξίζει να θυμίσουμε ότι η συγκεκριμένη ομάδα Νέων του Κιλκίς, τη περασμένη αγωνιστική (2η), κέρδισε με 10-0 την αντίστοιχη της ΕΠΣ Χαλκιδικής, ενώ οι Παίδων 6-1.

*Εμφατικά σκορ, υπάρχουν σε όλη την επικράτεια, και δεν θα ήταν σωστό να επικεντρωθούμε μόνο στον 2ο Ομιλο.

Σε πανελλήνιο επίπεδο λοιπόν, μικτών ομάδων και κατά συνέπεια επίλεκτων και "φιλτραρισμένων" παιδιών, περιμένεις, αν μη τι άλλο, να δεις νέους, ελπιδοφόρους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται με περίσσιο πάθος, αλλά παράλληλα διαθέτουν τεχνική και ταλέντο.

Προσδοκάς να δεις νεαρά χαρισματικά παιδιά, τα οποία κλήθηκαν από τα τοπικά πρωταθλήματα όπου πρωταγωνιστούν, να επανδρώσουν τη μικτή ομάδα του νομού τους, και να κερδίσουν τις εντυπώσεις, αν όχι το αποτέλεσμα. Περιμένεις να δεις τα παιδιά αυτά να εκπροσωπούν επάξια την πόλη τους, το νομό τους, την έδρα τους, τις ίδιες τους τις ομάδες και φυσικά να δικαιώνουν όλους όσοι τους επέλεξαν! Δυστυχώς, δεν το βλέπεις πάντα...

Σκοπός άλλωστε της συγκεκριμένης επιλογής τους, είναι η αξιολόγησή τους για τις μικρές εθνικές ομάδες, από τους Ομοσπονδιακούς προπονητές που παρακολουθούν όλα τα παιχνίδια των μικτών.

Ο ουσιαστικός στόχος του Σχεδίου Ανάπτυξης Εθνικών Ομάδων, είναι ακριβώς αυτός: Να διεξαχθεί το Πρωτάθλημα Μικτών Ομάδων, και μέσω αυτής της σημαντικής πανελλήνιας διοργάνωσης που εποπτεύει η ΕΠΟ, επιβλέπουν οι περιφερειακοί προπονητές και εκπονούν οι κατά τόπους ενωσιακοί τεχνικοί, να διακριθούν τα παιδιά που ξεχωρίζουν για περαιτέρω αξιολογήσεις.

Τα "μάτια" είναι στραμμένα σ' αυτά τα παιδιά! Και οφείλουν να το συνειδητοποιήσουν τόσο τα ίδια τα παιδιά που συμμετέχουν, όσο και οι προπονητές που τα επέλεξαν!

Επίσης, πολλά παιδιά που αγωνιζονται σε αυτά τα παιχνίδια των Μικτών ομάδων, και προήλθαν από τοπικές ερασιτεχνικές ομάδες, επιλέχθηκαν στη συνέχεια να πλαισιώσουν τμήματα υποδομής ΠΑΕ. Είμαι σίγουρη πως πολλά παιδιά θα ήθελαν να ήταν στην θέση τους, και να έχουν μιαν ανάλογη ευκαιρία!

Τα παραδείγματα είναι πολλά και αφορούν σε ταλαντούχα παιδιά, που έπεισαν με την απόδοσή τους και τελικά "κέρδισαν" τη προσοχή ακόμη και ξένων ομάδων.

Άλλωστε οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, γνωρίζουν καλά πως οι επιλογές των μικτών ομάδων ΕΠΣ, λειτουργούν ως άτυπο "σκάουτινγκ"...

Κανένα Πρωτάθλημα στο οποίο συμμετέχουν νεαροί ποδοσφαιριστές δεν πρέπει να υποτιμάται, μιας και στις εξέδρες των γηπέδων κατοικοεδρεύουν αμέτρητοι μάνατζερ, σκάουτερ, και "κυνηγοί ταλέντων" οι οποίοι ψάχνουν παντού για τα νέα αστέρια του ποδοσφαίρου.

Ομως ψάχνουν για νεαρούς παίκτες με συγκεκριμένες προδιαγραφές!

Μιλώντας το τελευταίο διάστημα με τους ενωσιακούς προπονητές που ηττήθηκαν με εμφατικά σκορ από αντίπαλες ΕΠΣ, εισέπραξα την ίδια ακριβώς απάντηση:

"Δεν έχουμε ικανούς μικρούς σε ηλικία παίκτες στη περιοχή μας ώστε να φτιάξουμε ανταγωνιστικά σύνολα και για το λόγο αυτό χάνουμε! Δεν βοηθούν και οι τοπικές ομάδες!

Οι Ενώσεις που βρίσκονται σε μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα, όπως για παράδειγμα η Θεσσαλονίκη ή η Αθήνα, έχουν την πολυτέλεια να επιλέξουν το δυναμικό τους μέσα από εκατοντάδες παιδιά. Αντίθετα, οι δικές μας επιλογές (πχ Χαλκιδική, Σέρρες, Γρεβενά κ. ά.), είναι εξαιρετικά περιορισμένες!

Δεν μας βοηθάνε και οι τοπικές ακαδημίες που κάνουν πολλές φορές μέτρια δουλειά με τα παιδιά! Ακόμη και πέντε ταλαντούχα παιδιά να έχουμε στις επιλογές μας, είναι δυνατό κι αυτά να "χαθούν" στο μέτριο σύνολο που δημιουργούν οι υπόλοιποι που παίζουν ενδεχομένως σε καίριες θέσεις! Καλό θα ήταν οι ανδρικές ομάδες των τοπικών Πρωταθλημάτων, να εμπιστεύονται τους μικρούς, να πάρουν εμπειρίες", μου επισημαίνουν με νόημα.

Οσο αυστηρά και να κρίνω τις παραπάνω απαντήσεις - εξηγήσεις, δεν μπορώ παρά σε κάποια σημεία να συμφωνήσω, ειδικά στο σημείο που αφορά στις περιορισμένες επιλογές που υπάρχουν σε ορισμένους νομούς με γεωγραφικές ιδιαιτερότητες.

Ομως, δεν μπορώ να πιστέψω πως ακόμη και σ' αυτές τις "αδικημένες" περιοχές, δεν υπάρχουν αρκετά ταλαντούχα παιδιά που μπορούν να ξεχωρίσουν και τελικά να πάρουν τις ευκαιρίες ως επίλεκτοι στις μικτές ομάδες! Δεν γίνεται να βλέπω παίκτες κάτω του μετρίου σε τεχνική και φυσική κατάσταση να φορούν την φανέλα της Ενωσής τους!

Δεν μπορώ επίσης να διανοηθώ πως δεν υπάρχουν παιδιά που διψούν για ποδόσφαιρο και περιμένουν να τα ανακαλύψουν διορατικοί προπονητές και να τα "διαμορφώσουν" μέσω της προπόνησης για πιο υψηλό επίπεδο. Ναι, κάποιες φορές φταίνε και οι ίδιοι οι προπονητές, που ίσως δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, ή δεν επιλέγουν σωστά και αξιοκρατικά.

Άλλοτε λόγω άγνοιας, άλλοτε λόγω έλλειψης γνώσεων και ικανοτήτων, άλλοτε από ισχυρή επίδραση της τοπικής κοινωνίας που επιβάλλει και διαβάλει...

Εδώ, θα μου επιτρέψετε να δανειστώ την επισήμανση του εξαίρετου εργοφυσιολόγου Γιώργου Ζιώγα, ο οποίος υπογράμμισε σε πρόσφατη συνέντευξη σχετική με τις υποδομές του ΠΑΟΚ:

"Τα πάντα γίνονται με σκληρή δουλειά. Ακόμα κι αν κάποιος δεν είναι σε θέση να φτάσει σε υψηλό επίπεδο, μέσα από την σωστή προπονητική προσαρμογή και εκγύμναση, μπορεί να διορθώσει αδυναμίες, και τελικά να φτάσει σε επαγγελματικό επίπεδο με αξιώσεις".

Η αξιολόγηση όμως, όπως έχω γράψει πολλές φορές, δεν είναι το στοιχείο που μας διακρίνει ως Ελληνες!

Η αμφισβήτηση είναι χαρακτηριστικό μας γνώρισμα και πολλές φορές η εμπλοκή διαφόρων εξωγενών παραγόντων αποτελεί τροχοπέδη στην διαδικασία της!

Δεν υπάρχει περίπτωση δηλαδή, να μη βρεθούν κάποιοι να καταλογίσουν ευθύνες στους εκλέκτορες για τις επιλογές τους, σε όλα τις κατηγορίες και σε όλα τα επίπεδα!

Που σημαίνει πρακτικά "γιατί κόουτς δεν πήρες τον Γιαννάκη, και άφησες έξω τον Κωστάκη;!"

Και όσο αυτό θα συμβαίνει τόσο θα πηγαίνουν πίσω και οι υποδομές που τόσο όλοι θέλουμε να στηρίξουμε - εκτός από το ελληνικό ποδόσφαιρο εν γένει-.

Πολλές παθογένειες βέβαια προέρχονται από το πώς είναι δομημένο το ποδόσφαιρο στη χώρα μας σε επίπεδο υποδομής, για να καταλήξει στην ρεαλιστική του εφαρμογή.

Εξηγώ: Οι απανταχού ΕΠΣ δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει να αγωνίζονται με τις ίδιες ηλικίες στα Παιδικά τους Πρωταθλήματα.

Αλλες επιτρέπουν τους 97άρηδες στο παιδικό, άλλες έχουν ορίσει για προπαιδικό δυο ηλικίες. Αλλες επιτρέπουν και τρεις ηλικίες πχ στο προπαιδικό (γενν. 2000 - 2001) και παράλληλα αφήνουν και δυο μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά να πλαισιώνουν την συγκεκριμένη κατηγορία! Άλλες Ενώσεις πάλι το Παιδικό Πρωτάθλημα το έχουν ολόχρονο, και άλλες το διοργανώνουν σε μορφή τουρνουά με 10 αγωνιστικές! Αλλες ΕΠΣ έχουν αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις τις οποίες προσφέρουν στα τμήματα υποδομής, και άλλες δεν έχουν καν γήπεδα δικά τους...

Κάποιες ΕΠΣ δεν ξέρουν ποιους μικρούς να αποκλείσουν, και άλλες δεν έχουν καν επιλογές σε επιθετικούς και τερματοφύλακες...

Δεν ξέρω πότε πρέπει και ποιοι να το αποφασίσουν, αλλά θεωρώ πως χρειάζεται να γίνει ένα πανελλήνιο συνέδριο, και να κληθούν να συσκεφτούν όλοι όσοι εμπλέκονται με το ποδόσφαιρο υποδομής της χώρας μας. Από τους εκπρόσωπους των Ενωσεων, μέχρι τους τεχνικούς διευθυντές των ομάδων.

Να καθίσουν όλοι μαζί ήρεμα και αγαπημένα, να καταθέσουν όλα όσα τους απασχολούν, να προβληματιστούν και τελικά να αποφασίσουν τι θέλουν ακριβώς να κάνουν!

Γιατί χωρίς ενιαία φιλοσοφία, προγραμματισμό και μεθοδικότητα από όλους τους εμπλεκόμενους, το Σχέδιο Ανάπτυξης Εθνικών Ομάδων φαντάζει στα μάτια μου πολύ... μοναχικό.

Σε μια εποχή που την ταλανίζει η πολυ-κρίση, θα είναι ό,τι χειρότερο, να μην τολμήσουμε με σχέδιο την οριστική ρήξη με τις διαχρονικές παθογένειες (ενωσιακές, πελατειακές, διαμεσολαβητικές πρακτικές) και να παραμείνουμε "κλειδωμένοι" στο παρελθόν ή να φοβηθούμε την αναδιοργάνωση, τον ριζικό ανασχεδιασμό με βάση τις ανάγκες που έχουν οι χιλιάδες εκκολαπτόμενοι ποδοσφαιριστές της χώρας και οι σύλλογοί τους.

Προσωπικά θεωρώ πως ήρθε η ώρα για ουσιαστική αλλαγή των οργανογραμμάτων στην παλιά δομή. Ωρα για νέα αρχιτεκτονική των Ενώσεων!

Είναι λάθος να προσπαθούμε ανοίγουμε πόρτες και δρόμους στο μέλλον με μεσοβέζικές "λύσεις" από το χθες που μας αφήνουν στάσιμους.

*Θυμίζω πως στην επόμενη Β' φάση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Μικτών Ομάδων, οι περιφερειακοί τεχνικοί της ΕΠΟ σε συνεργασία με τους Ενωσιακούς Προπονητές, θα κληθούν να καλέσουν 20 παιδιά (εκ των οποίων 2 τερματοφύλακες) που θα συγκροτήσουν την νέα Περιφερειακή ομάδα (Νέων και Παίδων) που θα προέρχεται από τις 5 μικτές ομάδες των ΕΠΣ που αγωνίστηκαν στη Α΄ φάση.  Στις 11 αυτές νέες Περιφερειακές ομάδες θα πρέπει να κληθούν τουλάχιστον δυο παιδιά από τις 52 αρχικές ενωσιακές ομάδες.

Και κάπου εκεί θα αρχίσει ο νέος προβληματισμός που θα αφορά και πάλι στην αξιολόγηση, τον αποκλεισμό και στα αναπάντητα ερωτήματα που μοιραία θα προκύψουν στα παιδιά που θα κοπούν αν και σύμφωνα με τους προπονητές τους τα πήγαν καλά ...

Ο φαύλος κύκλος που δεν κλείνει εύκολα, καλά θα κρατεί...

acadimies.gr