Η έννοια της φιλοξενίας στα γήπεδα - ‘’ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΟΠΕΥΣΗ’’ (του Γιώργου Μπαμπάλη)

Με αφορμή πληθώρα περιστατικών που τόσο εγώ όσο και αρκετοί από τους αναγνώστες του site γίναμε και γινόμαστε συχνά μάρτυρες άσχημων περιστατικών, τα οποία συνέβησαν σε ποδοσφαιρικά γήπεδα καθώς επίσης την προτροπή από προσωπικό μου φίλο να αναφερθώ στον αντίποδα της βίας, που είναι η φιλοξενία, θεώρησα σκόπιμο να γράψω λίγα λόγια, αφυπνίζοντας με αυτό τον τρόπο κάποιες εφησυχάζουσες συνειδήσεις,

οι οποίες καλώς υπάρχουν, πρέπει ωστόσο να

αναδεικνύονται, γιατί η έννοια της φιλοξενίας έχει χώρο και περνά σαφώς μέσα και από τα γήπεδα, εκεί όπου πρωτίστως διοικούν άνθρωποι νοικοκύρηδες, καλοπροαίρετοι και πάνω απ’ όλα λογικοί, συναισθανόμενοι την αξία και την ξεχωριστή προσωπικότητα του κάθε ατόμου.

Τη βία τη γνωρίσαμε με πάμπολλες μορφές της, άθλιες στο σύνολό τους και αποτρόπαιες, που σίγουρα μας έκαναν να αισθανθούμε άσχημα και αρκετά προβληματισμένοι για το πώς έπρεπε ή πρέπει να αντιδράσουμε (οι θεσμικοί κυρίως), καταλογίζοντας ή όχι ευθύνες εκεί όπου υπάρχουν και βάζοντας τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Κάποιες ωστόσο καταστάσεις (δεν θα αναφερθώ αλλά είναι γνωστές σε πολλούς) φρενάρουν τη θέλησή μας να αποδώσουμε ‘’τα του Καίσαρος στον Καίσαρα’’ επιτρέποντας έτσι να διαιωνίζεται ένα φαινόμενο αρνητικό και το οποίο σήμερα δεν αποτελεί το θέμα του γραπτού μας κειμένου – σχολιασμού.

Ας αναφερθούμε λοιπόν σε κάποιες μορφές φιλοξενίας που συναντάμε ή πρέπει να συναντάμε στα γήπεδα και αξίζει να τις αναδείξουμε καθότι αποτελούν προσπάθεια και επίτευγμα του υγιούς μέρους του αθλητισμού, που οι περισσότεροι αν όχι όλοι θέλουμε και επιθυμούμε να υπάρχει.

- Η φιλοξενία ξεκινά από το ενδεχόμενο ενημερωτικού τύπου τηλεφώνημα του παράγοντα της αντίπαλης ομάδας, πριν την αναμέτρηση της Κυριακής, προς το γηπεδούχο σωματείο, για παροχή πληροφοριών και διευκολύνσεων (αφορά κυρίως μακρινές μετακινήσεις των ομάδων της Γ΄ Εθνικής) σχετικά με τις καιρικές συνθήκες στην περιοχή, το δρομολόγιο κ.λ.π. και αποτελεί την πρώτη ένδειξη προθέσεων και θετικής ή μη αντιμετώπισης της μιας προς την άλλη πλευρά.

- Φιλοξενία είναι το εγκάρδιο καλωσόρισμα της αντίπαλης αποστολής και η οδήγηση αυτής στα αποδυτήρια, εκεί όπου οι συνθήκες καθαριότητας και ευταξίας (όπως όταν περιμένουμε τον κουμπάρο, τον συμπέθερο, κάποιον φίλο κ.λ.π. στο σπίτι μας) όσον αφορά την παροχή του προβλεπόμενου χώρου, είναι οι ενδεδειγμένες.

- Το ίδιο καλωσόρισμα πρέπει να απευθύνεται στους διαιτητές, τον γιατρό αγώνα, τους παρατηρητές, τους αστυνομικούς (όπου παρίστανται) και τους αθλητικογράφους, οι οποίοι καλύπτουν δημοσιογραφικά τον αγώνα, παρέχοντας προς αυτούς τις όποιες διευκολύνσεις θα συνέβαλλαν στο να εκτελέσουν καλύτερα το έργο τους.

- Η ύπαρξη ενός κυλικείου, όπου αυτό είναι εφικτό, (με την προσφορά τουλάχιστον νερού και καφέ), ο στοιχειώδης χώρος υγιεινής, τα καθαρά καθίσματα στις κερκίδες ή ο ευπρεπισμένος χώρος περιμετρικά του γηπέδου, εκεί απ’ όπου παρακολουθεί ο φίλαθλος, αποτελούν ένδειξη σεβασμού στον θεατή, στον οβολό του οποίου προσβλέπουν τα σωματεία για την οικονομική απαιτούμενη στήριξη.

- Η προστασία του αντίπαλου πάγκου από τις επιθετικές και άγριες διαθέσεις ανεγκέφαλων οπαδών  της γηπεδούχου ομάδας αποτελεί μία ακόμη έκφραση της καλώς εννοούμενης φιλοξενίας, που οφείλει και πρέπει να παρέχει το γηπεδούχο σωματείο στον προπονητή και τους αναπληρωματικούς παίχτες της ‘’άλλης’’ ομάδας, όπως ακριβώς θα ήθελε εκείνο να τύχει της ανάλογης αντιμετώπισης κατά τη συνάντηση του δεύτερου γύρου. Η προσπάθεια διαφύλαξης της τιμής, της αξιοπρέπειας και ακόμη η προστασία της σωματικής ακεραιότητας πρέπει να επεκτείνεται στους αθλητές, τους προπονητές, τους διαιτητές, τους παράγοντες και τους ‘’ξένους’’ φιλάθλους.

- Ο σεβασμός του δικαιώματος της αντίπαλης ομάδας να αγωνιστεί ελεύθερα και ισότιμα, σύμφωνα πάντα με τις δυνατότητες που έχει και ανάλογα με την προσπάθεια, την επίδοση και απόδοση που καταβάλει στον αγωνιστικό χώρο, μέσα δε από προϋποθέσεις αθλητικού πνεύματος, που συνήθως  προσδιορίζονται από την συμπεριφορά της γηπεδούχου ομάδας, αυτό και αν δεν αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό της φιλοξενίας, αντανακλώντας στο χαρακτήρα και στο επίπεδο των ανθρώπων εκείνων που σύμφωνα με το πρόγραμμα  ‘’υποδέχονται’’ το αντίπαλο σωματείο.

- Τα μέτρα πρόληψης και καταστολής της βιαιότητας (όταν εκδηλώνεται τέτοια), που είναι γνωστή τόσο η αφετηρία εκπόρευσής της όσο  και ο στόχος (κυρίως αυτός),  συμβάλλουν ασφαλώς στην ομαλή διεξαγωγή της αναμέτρησης, αναδεικνύοντας μια ακόμη πτυχή της φιλοξενίας.

- Η αποδοχή του όποιου θετικού ή αρνητικού αποτελέσματος και εφόσον υπάρχει αιτία και αφορμή για διαμαρτυρία, λόγω προθέσεως ή λανθασμένης ενέργειας, πρέπει να εκφράζεται με ντόμπρο και αγαστό τρόπο, χωρίς ύβρεις, απειλές και υπονοούμενα, ασκώντας το σωματείο σε άλλο τόπο και χρόνο την όποια αντίρρηση και αντίδραση, με ένδικα και προβλεπόμενα από τους θεσμικούς φορείς μέσα.

- Τέλος, προσβάλλεται βάναυσα η έννοια της φιλοξενίας από ασύνταχτες, αστήρικτες και πρόχειρες κακού περιεχομένου δηλώσεις στα ΜΜΕ, προερχόμενες από ανθρώπους που δεν σέβονται πρόσωπα και θεσμούς, νομίζοντας ότι μπορούν εύκολα να επικρίνουν και να διαστρεβλώνουν προσπάθειες και επιτεύγματα χρόνων στο χώρο του ποδοσφαίρου, τον οποίο οι πρώτοι κατά σύμπτωση και λόγω συγκυριών υπηρετούν με τον χειρότερο τρόπο.

Υπάρχουν σίγουρα πολλές ακόμη αιτιάσεις που χαρακτηρίζουν ή καταπονούν την έννοια της φιλοξενίας, οι ρίζες της οποίας απλώνονται βαθιά στο χρόνο, από την αρχαιότητα ως τώρα, ακουμπώντας αυτή (η φιλοξενία) και στηρίζοντας το οικοδόμημα του πολιτισμού μας, για το οποίο όλοι οι Έλληνες πρέπει να αισθανόμαστε περήφανοι σαν λαός.

Λίγα λόγια για την σημειολογική έννοια της Φιλοξενίας – η προέλευση της λέξης

H λέξη «hospitality», η επίσημη αγγλική μετάφραση της λέξης «φιλοξενία», δεν αποδίδει πλήρως το νόημα, αφού δεν εμπεριέχει το βασικό της στοιχείο: τη γενναιοδωρία του πνεύματος. Το ελληνικό όνομα «ξένος» αρχικά σήμαινε «φιλοξενούμενος» και σε κατοπινό στάδιο προσέλαβε την έννοια του «αλλοδαπού/αγνώστου». Εξάλλου, εικάζεται ότι η λέξη «φίλος» στην πραγματικότητα απέκτησε τη σημερινή της έννοια μέσω του θεσμού της φιλοξενίας, ενώ το ρήμα «φιλώ» αρχικά σήμαινε «αγαπώ με μη ερωτικό τρόπο». Επομένως, μπορεί κάποιος να επιχειρηματολογήσει ότι η λέξη «φιλοξενία» είναι κάτι περισσότερο από μια έκφραση «αγάπης/φιλίας προς ξένους». Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι είναι μια από τις ιδιότητες του χαρακτήρα και της κουλτούρας των Ελλήνων για την οποία είμαστε υπερήφανοι.