Ακαδημία Ποδοσφαίρου Βυζαντινός Αετός Πτολεμαΐδας: Συμμετοχή στο πρωτάθλημα Γ Ερασιτεχνικής ………. γιατί όχι;

 

Δηλώσαμε συμμετοχή (γράφω εκ μέρους της ακαδημίας Βυζαντινός Αετός Πτολεμαΐδας) στο πρωτάθλημα Γ Ερασιτεχνικής Κοζάνης μετά από έξι χρόνια αποχής, στα οποία δώσαμε βαρύτητα στα παιδικά μας τμήματα.

Οι συζητήσεις που γίνονταν το καλοκαίρι στους ποδοσφαιρικούς κύκλους του νομού, μας είχαν απογοητεύσει. Λίγες ομάδες, λίγοι αγώνες, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο τίποτα , τέλος πρωταθλήματος το Μάρτιο, μεταβατική περίοδος έξι μήνες κ.α. Μπορείς να εκπαιδεύσεις έναν δεκαπεντάχρονο κάτω από τέτοιες συνθήκες; Σίγουρα όχι, χρειάζονται και άλλοι αγώνες, απαιτούνται πιο δύσκολες συνθήκες, πιο σοβαρά πρωταθλήματα.

Όλα αυτά τα χρόνια έγιναν προσπάθειες να οργανωθούν πρωταθλήματα όπως των Κ20, τα οποία δεν εξελίχθηκαν όπως περιμέναμε. Έγινε συζήτηση να οργανωθεί εφηβικό πρωτάθλημα αλλά δεν συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός ομάδων. Τελικά ξεκινήσαμε ένα πρωτάθλημα δέκα ομάδων και τον φόβο, για ομάδες που θα δηλώσουν και δεν θα συμμετέχουν, να υπάρχει.

Οι φόβοι μας δεν επιβεβαιώθηκαν. Όλοι είναι εδώ.

Η Δάφνη Πολυμύλου δυνατή και πρωταγωνίστρια όπως την οραματίστηκαν οι άνθρωποι που την επαναδραστηριοποίησαν.

Η Αστραπή Κλείτου με μεγάλη εμπειρία από μεγαλύτερες κατηγορίες και μια πολυπρόσωπη διοίκηση που έχει βάλει υψηλούς οργανωτικούς και αγωνιστικούς στόχους.

Η Δράσις Τσοτυλίου που μετά την πελαγοδρόμηση των πρώτων αγωνιστικών βρήκε το ρυθμό της και παρουσιάζει ένα πολύ ομοιογενές σύνολο. Το Φίλαθλο Σωματείο Εορδαϊκού που ανεβαίνει σταθερά και δείχνει ότι μπορεί να διεκδικήσει μια από τις τρεις προνομιούχες θέσεις.

Ο Ηρακλής Δρεπάνου που στον δεύτερο γύρο κάνει πορεία πρωταθλητισμού. Ο Εθνικός Πτολεμαΐδας που, παρά την ανανέωση παικτών, είναι πάντα αξιόμαχος και υπολογίσιμος. Η Αναγέννηση Αργίλου με συμμετοχή σε όλους τους Αγώνες.

Άφησα τελευταίες την Αναγέννηση Εράτυρας και τον Α.Σ. Ποντίων Μεσόβουνου που ήταν και οι δύο τελευταίοι αντίπαλοί μας.

Πριν τον αγώνα με την Αναγέννηση είδα ότι πρόκειται για την ομάδα που ήταν «τελευταία» στην κατηγορία. Θα περίμενε κανείς να βρει μια ομάδα χωρίς οργάνωση, κακό εξοπλισμό, λίγους και αδιάφορους ποδοσφαιριστές, απουσία φιλάθλων και τόσα άλλα που κατά καιρούς βλέπουμε στα γήπεδα.

Δεν ήταν καθόλου έτσι. Με την άφιξή μας στο γήπεδο, μια ώρα πριν την έναρξη του αγώνα, μπήκα στα αποδυτήριά τους να χαιρετήσω. Ήταν γεμάτα κόσμο. Νέοι σε ηλικία ποδοσφαιριστές κάτι που δείχνει ότι η ομάδα έχει μέλλον, ανάλογο ή και καλύτερο του παρελθόντος της, πράγμα το οποίο της ευχόμαστε.

 Λίγη ώρα πριν την έναρξη του αγώνα μας περίμενε μια δεύτερη έκπληξη. Το γήπεδο γέμισε κόσμο. Η αγωνιστικότητά της ομάδας ανάλογη της οργάνωσής της. Σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν υπήρξε καμία προσπάθεια επηρεασμού του διαιτητή λόγω έδρας από παίκτες, φιλάθλους, προπονητή. Έκλισε ο αγώνας με τις καλύτερες εντυπώσεις αντιμετωπίσαμε έναν ακόμα δυνατό αντίπαλο.

Τελευταίος αγώνας με τον νεοσύστατο Α.Σ. Ποντίων Μεσόβουνου. Λόγω γειτνίασης παρακολουθήσαμε όλον αυτό τον καιρό τις προσπάθειες των ανθρώπων για επαναδαστηριοποίηση της ομάδας μετά από πολλά χρόνια αποχής. Τέτοιες προσπάθειες πρέπει να στηρίζονται από όλους, γιατί είναι προς όφελος όλων και κυρίως των «αντιπάλων».

Ομάδα γεμάτη, με πολύ καλό προπονητή, αρκετούς έμπειρους αλλά και πολλούς νέους και φιλόδοξους ποδοσφαιριστές, οργανωμένη διοίκηση και κόσμο στην Κερκίδα. Το παιχνίδι ντέρμπυ. Όποιος κερδίσει μπαίνει στην τρίτη προνομιούχο θέση, όχι γιατί η θέση είναι που αξίζει αλλά γιατί ο στόχος είναι αυτός που δίνει αξία στην προσπάθεια. Πρώτο ημίχρονο μέτριο και για τις δύο ομάδες. Σκορ 0-0.

Η αναγνώριση του αντιπάλου έγινε. Δεύτερο ημίχρονο με τέσσερα γκολ, δύο πέναλτι, κάποιες αμφισβητούμενες φάσεις και ένα δίκαιο όπως φαίνεται τελικό αποτέλεσμα 2-2. Ισοφάριση για το Μεσόβουνο στο 90΄με ένα εξαιρετικό γκολ. Απογοήτευση για το τελικό αποτέλεσμα στεναχώρια για κάποιες αποφάσεις του Διαιτητή αλλά με πιο καθαρό μυαλό, καλύτερα έτσι.

Μεγαλύτερη εμπειρία, καλύτερη εκπαίδευση για έναν δεκαπεντάχρονο (14,5 ο Μέσος όρος ηλικίας των παικτών μας). Ακόμα και η αμφισβητούμενη φάση και η κατά τη γνώμη μας λάθος απόφαση του κατά τ’ άλλα εξαιρετικού διαιτητή συνετέλεσε στο εξαιρετικό φινάλε. Λάθος απόφαση (επαναλαμβάνω, κατά τη γνώμη μας) αλλά απόφαση (ας μην ξεχνάμε ότι παρακολουθούμε τελευταία τη βιτρίνα του Ελληνικού ποδοσφαίρου με διαιτητές και δικαστές να μην μπορούν να αποφασίσουν).

Τέτοιοι αντίπαλοι ναι σε βοηθάνε να γίνεις καλύτερος. Με τέτοιους αγώνες, ναι αποκτάς συμπυκνωμένη εμπειρία. Με τέτοιους διαιτητές καταλαβαίνεις ότι η απόφαση είναι απόφαση και σε όποιον αρέσει.

Η συνέχεια;

Επτά ομάδες στο κυνήγι των τριών προνομιούχων θέσεων, έντεκα εναπομείναντα ντέρμπυ σε τρεις μόνο αγωνιστικές πριν το φινάλε, πενηντάχρονοι που παίζουν σαν εικοσάχρονοι (φίλε Λάζαρε ήσουν εντυπωσιακός), προπονητές που με την εμπειρία τους στήνουν αξιόλογες ομάδες με ποδοσφαιριστές που δεν έχουν την πολυτέλεια, λόγω δουλειάς, να είναι κάθε μέρα στο γήπεδο, παράγοντες που δίνουν χρόνο ίσως και χρήμα για να προσφέρουν στην ομάδα του τόπου τους, διοικούντες της Ε.Π.Σ. που δεν ξεχωρίζουν τις ομάδες σε κατηγορίες, διαιτητές που έχουν δικαίωμα στο λάθος (έρευνες δείχνουν ότι κατά μέσο όρο ένας ποδοσφαιριστής κάνει 40-50 λάθη σ’ έναν αγώνα, ένας προπονητής 30-40 και ένας διαιτητής 5-10)   συνθέτουν ένα εξαιρετικό σκηνικό, κατάλληλο για να εκπαιδευτούν σωστά και να αποκτήσουν ανάλογες εμπειρίες οι δεκαπεντάχρονοι των ακαδημιών ποδοσφαίρου.

Δεν είναι τελικά ανάγκη να παίζουν οι έφηβοι με συνομήλικούς τους για να είναι η εκπαίδευσή τους αξιόλογη, αρκεί οι μεγαλύτεροι και έμπειροι ποδοσφαιριστές να έχουν την ανάλογη παιδεία, κάτι που σε σύγκριση με άλλες εποχές θεωρούμε ότι υπάρχει.

Ίσως να μη χρειαζόμαστε, λοιπόν, πρωτάθλημα Κ20, ή ακόμα και εφηβικό στα οποία θα παίζουμε με τους ίδιους και τους ίδιους αντιπάλους (ας μην ξεχνάμε ότι οι 15χρονοι των ακαδημιών παίζουν αγώνες σαν αντίπαλοι από τα έξι τους χρόνια) αλλά ένα καλά οργανωμένο πρωτάθλημα Γ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗΣ στο οποίο θα συμμετέχουν αξιόλογες ομάδες όπως αυτές που συμμετέχουν φέτος (ίσως και κάποιες ακόμα).

Μια τέτοια Γ Ερασιτεχνική κατηγορία τη χρειαζόμαστε, για να ξεκινήσουν νωρίς και σωστά οι νέοι ποδοσφαιριστές, διαιτητές αλλά και παράγοντες.

Σάκκος Αντώνης, Προπονητής – Γυμναστής – Μς στην ανάπτυξη παιδιών - Υπεύθυνος Ακαδημίας Ποδοασφαίρου Βυζαντινός Αετός Πτολεμαΐδας.