Η Τρίτη Γνώμη… Θρίαμβος της Αιανής

 


Θρίαμβος της Αιανής

Βλέπω ότι:

Παίχτηκε κι η δεύτερη αγωνιστική του Α’ τοπικού. Με επιτυχία γενικά, ειδικά και τηρουμένων των αναλογιών. Θέαμα καλό, ατμόσφαιρες καλές και παλαβομάρες όσες πρέπει.

Η Αιανή καλπάζει. Δεν είναι ότι πήρε -σχετικά άνετα- το πρώτο πραγματικό ντέρμπι του πρωταθλήματος. Αυτό μπορεί να συμβεί και από τύχη. Είναι ότι πήρε άνετα ντέρμπι υψηλής έντασης πριν τον αγώνα και μάλιστα εκτός έδρας. Είναι ότι έχει σε τρία επίσημα ματς τρεις νίκες με σκορ 11-0. Μεδέν στην άμυνα που λένε και στο χωριό μου. Είναι επίσης το καλό ποδόσφαιρο που αποδίδει. Είναι και το καλό κλίμα που υπάρχει στην ομάδα απ’ όσο πληροφορούμαι. Ο Αλιάκμονας καλπάζει λοιπόν. Σαν αραβικό άτι.

Όσον αφορά τον Μακεδονικό ένα έχω να πω. Γιώργο μη δακρύζεις.


Στα θετικά του ματς ο πάρα πολύς κόσμος που πήγε να αθληθεί στον περιβάλλοντα χώρο του «Στρατιωτικού» την ώρα του αγώνα. Με το που σφύριξε την έναρξη ο άρχοντας του γηπέδου σταμάτησαν όλοι να κάνουν τζόκινγκ και παρακολούθησαν μέχρι τέλους τη μάχη. Τόσο καλό ήταν το ματσάκι.

Στα αρνητικά η συμπεριφορά του Ματούλα απέναντι στην πρώην ομάδα του. Και περισσότερο απέναντι στους πρώην συμπαίκτες του. Δηλαδή αν έβαζε και γκολ τι άλλο θα έβγαζε από τα εσώψυχά του; Θα προσπαθήσω πάντως να δικαιολογήσω το παιδί. Είδε ότι το ματς είναι ήρεμο. Ότι ξύλο δεν πέφτει ούτε στους πάγκους κι ούτε στον περιβάλλοντα χώρο. Και σκέφτηκε. Που είναι το ντέρμπι; Που είναι η ένταση του πριν; Που είναι ο ντόρος για την επεισοδιακή μεταγραφή μου; Έτσι αφού το ζύγισε το πράγμα είπε να κάνει κάτι για να διορθώσει τα πράγματα. Δυστυχώς γι’ αυτόν απέτυχε.

Ο Τιτάνας κέρδισε. Φτωχό το σκορ αυτή τη φορά. Συνολικό σκορ όμως σε 3 επίσημους αγώνες 12-1. Για να δούμε…

Η ζωή φέρεται σκληρά στον Κρόκο. Τρία δύσκολα ματς στην αρχή. Τρεις ήττες με σκορ 0-9. Για να δούμε κι εδώ…


Η ΑΕ Κοζάνης συνεχίζει τα θετικά αποτελέσματα. Νίκη εμφατική στους Πύργους. Τρία καλά ματς για την ομάδα του Μάκη.

Δύο ήττες για τους Πύργους εκτός, εντός κι επί τ’ αυτά. Δεν τελείωσε η συγκομιδή; Δεν τελείωσε το μάζεμα όπως λέγεται εκεί; Για να παίξουνε και λίγη μπάλα τα παιδιά…


Το Καρυοχώρι στους 4 βαθμούς στο πρωτάθλημα, με δύο νίκες και μία ισοπαλία στα επίσημα. Κάποια καλή δουλειά μυρίζομαι ότι γίνεται εκεί.

Για την Σιάτιστα τα είπαμε. Η ήρεμη, «αδιάφορη», αρχοντική σταθερά.

Βόιο – Κοίλα 1-1. Πρώτος βαθμός στο Α’ τοπικό για τον κόουτς Βασίλη. Πρώτη απώλεια για το Βόιο φέτος.


Ο Εορδαϊκός πέρασε από το Βελβεντό. Το Βελβεντό δεν πέρασε από τον Εορδαϊκό.

Στην Χαραυγή μετράνε τρεις ήττες στα τρία επίσημα και δεν ξέρω αν μετράνε ακόμη τα γκολ που τρώνε. Αν όχι, εγώ είμαι εδώ. Συνολικό σκορ 2-15 και είναι ακόμη Σεπτέμβρης.

Η Άρδασσα ξέσπασε…

Κι ο Ατρόμητος Πτολεμαΐδας ξέσπασε. Κι οι άνθρωποι της Γαλατινής ξέσπασαν. Στη διαιτησία.


Αυτό το Σαββατοκύριακο ξεκινάει και το Β’ τοπικό. Σε δύο ομίλους ως είθισται. Με play off γύρο, ως μη είθισται. Δίκαιο σύστημα το ανακάτεμα των καλύτερων των δύο ομίλων. Κατά τ’ άλλα εύχομαι το πρωτάθλημα να το τελειώσουν ακριβώς όσες ομάδες το ξεκινήσουν. Εγώ πάντως θα υποστηρίξω Βατερό. Το δηλώνω. Ξέρετε τι είναι να παλεύεις να ξαναγυρίσεις από εκεί που μόνος σου έφυγες; Εθνικάρααα….

Στις 5 Οκτωβρίου ξεκινάει και το πρωτάθλημα παλαιμάχων Δυτικής Μακεδονίας. Το 9-ο παρακαλώ! Κι εδώ τις ευχές μου. Με το μαλακό παιδιά, χωρίς τραυματισμούς και χωρίς έκτακτες επισκέψεις σε καρδιολόγους.

Ακούω ότι:


Κυκλοφόρησαν τα διαρκείας της ΑΕΠ ΠΕ Κοζάνης για την  Football League. Αν και με αλμυρούτσικη τιμή εγώ θα πάρω. Να πάρετε κι εσείς. Μη γκρινιάζετε μόνο για τις χαμηλές κατηγορίες που παίζουν οι ομάδες μας. Στηρίξτε αυτήν που ανεβαίνει. Ιδιαίτερα όταν δεν έχει και πολλά οικονομικά περιθώρια. Όταν δεν έχει δηλαδή τον μεγαλομέτοχο που θα τα σκάει αβέρτα. Αν κλατάρει οικονομικά η ΑΕΠ στην Football League η ζημιά θα είναι για όλο το ποδόσφαιρο της περιοχής μας.

Μένοντας στα της ΑΕΠ ακούω και για το πρώτο συμβόλαιο ξένου ποδοσφαιριστή. Είναι Γάλλος λέει και μάλιστα έγχρωμος. Γάλλος και έγχρωμος! Δεν μπορεί, με τέτοια χαρακτηριστικά καλός θα είναι. Αμυντικό χαφ ακούω ότι παίζει. Ως γνωστόν η περιοχή μας πάσχει από αμυντικά χαφ. Δεν γεννιούνται εδώ Γάλλοι έγχρωμοι που να ξέρουν τη θέση. Και μια απορία. Στους πόσους ξένους ποδοσφαιριστές δικαιούται ο ντόπιος φίλαθλος να θεωρήσει ότι η ομάδα δεν είναι ακριβώς «η δική του»; Ή από τους πόσους ξένους και πάνω μπορεί να θεωρήσει ότι η ομάδα έγινε ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός ή ΑΕΚ; Προς το παρόν μάλλον μετράμε τον πρώτο ξένο.


Στην Κοζάνη, το ΦΣ Κοζάνη έστησε περίπτερο στην πλατεία. Ενημερωτικό περίπτερο. Μια κίνηση που εμένα με βρίσκει όχι απλώς σύμφωνο, αλλά και ενθουσιασμένο. Ακούω όμως γκρίνιες. Γιατί ο Δήμος λέει να δώσει χώρο στον σύλλογο στην πλατεία; Το ρωτάνε ποδοσφαιρόφιλοι αυτό. Σοβαρά τώρα. Ο Δήμος αγαπητοί μου έδωσε χώρο στο ποδόσφαιρο στην κεντρική πλατεία. Στο ποδόσφαιρο. Να ενημερώσει ο σύλλογος για το τι κάνει, να προβληθεί και να εισπράξει και καμιά ενίσχυση που όλοι έχουν τόσο ανάγκη. Ο περαστικός βλέπει ποδόσφαιρο και έρχεται σε επαφή με το ποδόσφαιρο στο κέντρο της πόλης. Γιατί να είμαι αντίθετος ως φίλος του ποδοσφαίρου ή ως δημότης με αυτό; Είναι μια βοήθεια του Δήμου χωρίς κόστος για το ποδόσφαιρο. Με μία προϋπόθεση φυσικά. Να πράξει το ίδιο και σε οποιονδήποτε άλλο αθλητικό σύλλογο του ζητήσει το ίδιο. Προς το παρόν δε δικαιολογώ τις γκρίνιες διότι κανείς άλλος δεν το ζήτησε. Δεν το σκέφτηκε. Και μεταξύ μας τώρα. Καταπληκτική ιδέα! Κι η ιδέα αυτή μου μυρίζει γυναικείο μυαλό. Εύγε.

Εκτός από την πολύ καλή κίνηση με το περίπτερο στην πλατεία, πολύ καλή κίνηση είναι και η πρόθεση –όπως ανακοινώθηκε- για την εκκαθάριση του μητρώου μελών και την εγγραφή νέων πραγματικών μελών μαζικά στο ΦΣ Κοζάνη. Τα καλά να λέγονται. Είναι κίνηση εξυγίανσης και σοβαρότητας. Εύχομαι να υλοποιηθεί. Αν υλοποιηθεί και ο σύλλογος κάνει και γραφεία, όπως θα έπρεπε κατά την ταπεινή μου άποψη ήδη να διαθέτει, τότε θα έχουμε πραγματικά τη θεμελίωση μιας σοβαρής προοπτικής.


Ο Μακεδονικός Φούφα αρνήθηκε τη συμμετοχή του στο κύπελλο Ελλάδας. Στο μεγάλο κύπελλο Ελλάδας όπου μπορούσε να συμμετέχει ως κυπελλούχος της ΕΠΣ Κοζάνης. Αρνήθηκε και ο Εορδαϊκός ο οποίος μπορούσε να συμμετέχει ως φιναλίστ. Μάλιστα. Καταλαβαίνετε; Γιατί παίζουμε μπάλα αν δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στις διοργανώσεις; Καταλαβαίνετε την κατάπτωση; Οι ποδοσφαιριστές του Φούφα είχαν την ευκαιρία να παίξουν στο κύπελλο Ελλάδας. Δε θα παίξουν. Η ευκαιρία μεταβιβάστηκε στους ποδοσφαιριστές του Εορδαϊκού. Ούτε αυτοί θα παίξουν. Κι ούτε εμείς θα τους δούμε. Δε φτάνουν τα κουκιά. Καταλαβαίνετε; Εγώ προσπαθώ.

Γι’ αυτό λέω ότι:

Θεωρώ ηλίθια πρακτική τον μηδενισμό. Τι είναι μηδενισμός; Να καταδικάζεις ολοκληρωτικά την προσπάθεια της διοίκησης ενός δημόσιου οργανισμού χωρίς να υπάρχει εναλλακτική διοίκηση. Σκεφτείτε έναν δήμαρχο ο οποίος ήταν μοναδικός υποψήφιος στις εκλογές. Αφού εκλέγεται, πιθανότατα και μόνο με μία ψήφο, τη δική του, τον κράζουν οι δημότες χωρίς κανένα ελαφρυντικό. Αυτό είναι ηλίθια πρακτική. Είναι μηδενισμός.

Φυσικά είναι άλλο η κριτική, έστω και αιχμηρή, από τον μηδενισμό. Αυτό που λέμε εποικοδομητική κριτική. Έστω και αιχμηρή. Η κριτική είναι καθήκον. Η κριτική προς τα δημόσια πράγματα και πρόσωπα είναι καθήκον.

Οργανισμοί δημόσιοι είναι και οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι. Και φυσικά έχουν διοικήσεις. Συνήθως τις μοναδικές διαθέσιμες. Το έγραψα στα προηγούμενα άρθρα του «Σχολιαστή», θα το γράψω ξανά και σήμερα. Υπάρχει άλλος διαθέσιμος να αναλάβει τον κάθε σύλλογο; Αν όχι, προσοχή στον μηδενισμό. Ο μηδενισμός αδικεί ανθρώπους που προσπαθούν.

Τα στραβά όμως θα σκεφτεί κάποιος να μην τα λέμε; Ή να κάνουμε ότι δεν υπάρχουν; Ότι δεν τα συζητάει ο φίλαθλος κόσμος; Ο «Σχολιαστής» στην Τρίτη Γνώμη δεν έχει σκοπό να καταγράφει όλα τα αρνητικά τα οποία συμβαίνουν. Ο λόγος ύπαρξής του δεν είναι η γκρίνια. Ο «Σχολιαστής» δεν είναι μηδενιστής. Δεν είναι ηλίθιος. Έτσι πιστεύει.

Είτε τα θετικά, είτε τα στραβά σε έναν σύλλογο συμβαίνουν σε δύο τομείς. Στον αγωνιστικό τομέα και στον διοικητικό. Αυτοί που αναλαμβάνουν τις τύχες ενός συλλόγου εκεί κρίνονται. Στα αποτελέσματα αγωνιστικά και στην ευρυθμία ή όχι της λειτουργίας του συλλόγου.

Ας το ξαναπούμε. Καλό είναι να μη μηδενίζουμε. Καλό είναι και να ασκούμε κριτική. Είναι θέμα ισορροπίας. Και είναι θέμα αντίληψης της ισορροπίας. Γνώμη μου…

Ραντεβού την άλλη Τρίτη.

«Η εποικοδομητική κριτική είναι κάτι που δυσκολεύεσαι να δεχτείς, ιδιαίτερα από έναν συγγενή, έναν φίλο, έναν γνωστό ή έναν ξένο»

Franklin PJones, Αμερικάνος χιουμορίστας

 

Ο «Σχολιαστής»

Σχόλια