Η Τρίτη Γνώμη ... Στο σταθμό του Μονάχου

  

Παρακολούθησα την πρόσφατη συνέντευξη των τεσσάρων παιδιών που μεταγράφηκαν στην Ελλάς Μονάχου, είχα ήδη υπόψη μου τα ρεπορτάζ των προηγούμενων μηνών, έκανα και μια έρευνα στο διαδίκτυο και μου προέκυψαν κάποιες απορίες και κάποιες σκέψεις…..

Μια πρώτη παρατήρηση είναι η ταυτότητα της ομάδας αυτής. Αν και πολύπλοκο το σύστημα κατηγοριών της Γερμανίας, η οποία, μην ξεχνάμε, είναι Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, προκύπτει ότι συμμετέχει στην 8η κατηγορία!!! Εντάξει, να το δεχτώ ότι σε θέματα υποδομών, οργάνωσης, επαγγελματισμού υστερούμε έναντι της Γερμανίας. Αλλά δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς σοβαρά ότι ένας ποδοσφαιριστής με φιλοδοξίες φαντάζεται ποτέ ότι έχει προοπτικές παίζοντας στην 8η κατηγορία. 

Μου έκανε επίσης εντύπωση το εξής: στις ανακοινώσεις της ομάδας το φθινόπωρο ζητούσαν παίκτες με εμπειρία Β και Γ Εθνικής. Πράγματα δηλαδή ζόρικα. Παίκτης Β εθνικής που έχει μπροστά του καριέρα δεν φεύγει για 8η κατηγορία. Εκτός αν κολλήσει τα τελευταία ένσημα, αλλά και πάλι χλωμό. Και εκεί που γίνεται πρόσκληση σε παίκτες με τέτοια εμπειρία, αποκτούν όχι έναν, αλλά τέσσερις παίκτες Α τοπικού. Και μάλιστα από την ίδια περιοχή. Μα, πώς γίνεται να συμβιβαστούν με μαζική απόκτηση παικτών αυτής της κατηγορίας, αν οι φιλοδοξίες είναι τόσο μεγάλες; 

Άλλο παράδοξο: άκουσα για δύο προπονήσεις την εβδομάδα. Όταν οι ομάδες μας Β τοπικού κάνουν τρεις προπονήσεις, δεν με εντυπωσίασαν ιδιαίτερα οι μόλις δύο. Τι προοπτική καριέρας προσφέρουν σε ποδοσφαιριστή με φιλοδοξίες;

Καθένας κάνει τις επιλογές  του φυσικά και ξέρει καλύτερα τι είναι καλό για τον ίδιο. Απλά σε μένα μια μετανάστευση αυτού του τύπου δε δείχνει εκτόξευση στην ποδοσφαιρική καριέρα κάποιου. Σημαίνει μάλλον ότι προηγείται η επαγγελματική τακτοποίηση και το ποδόσφαιρο περνάει σε δεύτερη μοίρα. Με αρκετό ποσοστό ρίσκου αφού η επαγγελματική τακτοποίηση συνδέθηκε με την ένταξη σε ομάδα. Ελληνική ομάδα. Που ξέρουμε τι γίνεται αν στραβώσουν τα αποτελέσματα…. 

Εδώ να αναφέρω και το εξής ακόμη. Υπάρχει η έννοια του «συμπατριώτη». Όπου στον κόσμο κι αν βρίσκεται αυτός. Υπάρχει όμως και η έννοια του «συμπολίτη». Ο συμπολίτης μπορεί να είναι και συμπατριώτης, μπορεί και όχι. Όπως όλα τα άλλα πράγματα, έτσι και στο ποδόσφαιρο, μπάλα θα παίξει ο συμπολίτης, όχι ο φευγάτος συμπατριώτης. Αν είναι καλός και μας καλύψει τις προσδοκίες μας, μαγκιά του. Και αν καπαρώσει το πόστο, το καπάρωσε…

Φυσικά και τα τέσσερα παιδιά είναι πολύ ταλαντούχα και είναι ευπρόσδεκτα αν αποφασίσουν επάνοδο. Θα έχουν ζήσει και μια διαφορετική εμπειρία και θα είναι πιο ώριμα. Όμως εδώ αρχίζουν και οι τοπικές ευθύνες. Θέλει δουλειά να πάμε σε άλλο επίπεδο. Που δε θα αφήνει τα πολύ ταλαντούχα παιδιά να σκέφτονται λύσεις απελπισίας. Και που θα προσφέρει προοπτικές σε όλα τα επίπεδα     

https://youtu.be/B7gRus0ALEk?list=RDB7gRus0ALEk

exothesmikos@gmail.com