Τρίτη Γνώμη: «Αν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος...»

 

«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη» λέει ένα πολύ γνωστό γνωμικό.

Στην περίπτωσή μας γέννησε τον Εξωθεσμικό… Αλλά ποια θλίψη το έχει προκαλέσει αυτό; Μια αποχώρηση. Διότι εδώ και μήνες ο Σχολιαστής μάς καλόμαθε και, ξαφνικά, μας ανακοίνωσε ότι μας αφήνει στα κρύα του λουτρού! Το κακό όμως είχε γίνει. Μαθαίνω ότι, μαζί με μένα, πολλοί ακόμη περίμεναν κάθε Τρίτη το σχολιασμό του. Αυτό τον αιχμηρό και καυστικό σχολιασμό που, επιτέλους, έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους. Η μεγάλη αναγνωσιμότητα των σχολίων του εμένα μου λέει τρία πράγματα:

1. Φτάνει πια με αυτή την ακραία πολιτική ορθότητα,
2. Ανάμεσα στα δύο άκρα, δηλαδή από τη μία στη χαυνοτική κοινωνική ευπρέπεια και από την άλλη στην παθολογική γκρίνια, υπάρχει χώρος και ανάγκη να εκφραστεί γόνιμος προβληματισμός,
3. Υπάρχει δίψα για ποδόσφαιρο.

Η δίψα αυτή οφείλεται στη διαχρονική αποτυχία των ομάδων της περιοχής να εκπροσωπήσουν την ανάγκη μας να είμαστε ποδοσφαιρικά περήφανοι. Μεγάλωσε από το κενό δράσης που προκάλεσε η πανδημία. Αυξήθηκε από το γεγονός ότι ο αθλητικός τύπος έχει κάνει άλματα την τελευταία περίοδο. Η ποσότητα των πληροφοριών είναι περισσότερη από ποτέ. Αλλά και η αμεσότητα βελτιώθηκε. Συνεντεύξεις με παίκτες, προπονητές, παράγοντες. Κάλυψη περισσότερων αγώνων, ακόμη και φιλικών. Ρεπορτάζ και σχόλια.  Αυτή η άνθηση του αθλητικού τύπου όμως πολλαπλασιάζει την ανάγκη του φίλαθλου κόσμου για κάποια επιτυχία.

Ο Εξωθεσμικός συμφωνεί με το Σχολιαστή ότι ήταν ορατή η απουσία editorial, σχολιασμού για το ποδόσφαιρο και τις πολλές εκδοχές του. Και το βήμα που ο Σχολιαστής δημιούργησε ήταν ανάγκη να μη μείνει κενό. Ακόμη περισσότερο όταν η ιστοσελίδα που φιλοξενεί την Τρίτη Γνώμη, σύμφωνα με το Σχολιαστή, σέβεται και δεν παρεμβαίνει στο κείμενο. Αυτό είναι βασική προϋπόθεση και καθόλου αυτονόητη. Διότι δεν είναι κάτι που είναι δεδομένο για την τοπική διαδικτυακή ενημέρωση, και δεν εννοώ τις αθλητικές ιστοσελίδες….

Ο Εξωθεσμικός σε αυτό το φιλόξενο χώρο επιθυμεί να τοποθετήσει μια απομίμηση της Αίθουσας των Κατόπτρων, σε μια παραλλαγή αυτής που βρίσκεται στις Βερσαλλίες. Όχι για να αντικατοπρίζονται κρυστάλλινοι πολυλέλαιοι και χρυσά πόμολα, αλλά κάτι πιο απτό. Ο εαυτός μας… Δηλαδή θα επιχειρήσει κάτι το οδυνηρό. Οι περισσότεροι από εμάς διατηρούμε ισορροπία με το να μας φανταζόμαστε ως κάτι καλύτερο από αυτό που πράγματι είμαστε. Βολευόμαστε, μάλιστα, να χωνόμαστε σε συλλογικότητες που μας «αναβαθμίζουν». Σε οικογένεια στενότερη και ευρύτερη, σε μέρη καταγωγής, σε Ποίμνια, σε οπαδικές ή κομματικές ομάδες κλπ. Είναι βολικό. Αλλά αποτελεί και ψευδαίσθηση πολλές φορές. Εκεί που δημιουργεί στασιμότητα, θέλει ταρακούνημα… Και το ταρακούνημα όταν αφορά εμάς τους ίδιους είναι ζόρικο. Μπορώ βάσιμα να υποθέσω ότι πολλοί στην πορεία θα νοσταλγήσουν το Σχολιαστή… Και ας τα έγραφε τσεκουράτα…

Θα πατήσω στο μοντέλο του Σχολιαστή και ως προς την επιλογή του να δώσει λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) για να επικοινωνούν όσοι το επιθυμούν. Είναι ευπρόσδεκτος όποιος θέλει να συμβάλει στον προβληματισμό για την εξέλιξη του ποδοσφαίρου και όχι μόνο. Αλλά όποιος μπει στη διαδικασία να στείλει μήνυμα το κάνει με δικό του κίνδυνο… Δεν είμαι ιδιαίτερα τρυφερός με τους βραδύστροφους, τους κακοπροαίρετους και τους αναξιοπρεπείς. Το email είναι το exothesmikos@gmail.com

Αλλά και κάτι ακόμη θα επιχειρήσω να διατηρήσω από την παράδοση που δημιούργησε ο προκάτοχος. Και εννοώ το κλείσιμο κάθε σχολίου με ένα γνωμικό. Κάποιες φορές αντί γνωμικού θα υπάρχει κάποιο βιντεοκλίπ ή λινκ και τα σχετικά.

Καλώς σας βρήκα και καλού κακού ας υπάρχει πρόχειρη καμμία ένεση αδρεναλίνης. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειαστεί…

«Η αμεροληψία είναι ένα όνειρο, η ειλικρίνεια καθήκον» Γκαετάνο Σαλβενίμι, Ιταλός Ιστορικός