Να λοιπόν που υπήρξε σφύριγμα έναρξης. Να το βλέπεις να συμβαίνει και να μην το πιστεύεις. Βεβαίως, αυτή η έναρξη μας έπεσε λίγο βαριά…Ευρεία ήττα γνώρισε η ΑΕΠ.
Και τώρα αυτό που έχει σημασία είναι η διαχείριση αυτού του αποτελέσματος. Το λέγαμε πριν μία εβδομάδα: μετά την ήττα είναι ώρα να φανεί αν υπάρχει ή όχι πίστη και ψυχραιμία. Αρετές που απουσιάζουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Εδώ κάθε ήττα είναι καταστροφή και κάθε νίκη θρίαμβος. Και άντε. Στη νίκη η υπερβολή δε δημιουργεί δραματικά προβλήματα. Η ήττα όμως ροκανίζει τα θεμέλια όποιας ομάδας δεν έχει αντισεισμική θωράκιση. Με κύρια συμπτώματα την αμφισβήτηση, την απογοήτευση, τον πανικό.
Και ναι. Δεν είναι τραγική ήττα εκτός έδρας με ομάδα από τα φαβορί για άνοδο. Ειδικά όταν η δική μας ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο αντέδρασε. Καπάκι όμως έρχεται κι άλλο παιχνίδι με άλλη μια ομάδα που έχει βαριά φανέλα και φιλοδοξίες. Οπότε οι υποχρεώσεις μεγαλώνουν και είναι ζήτημα πόση πίεση αντέχει το οικοδόμημα. Ειδικά όταν πριν λίγες ημέρες εμφανίστηκε και ο Μπάμπης και έστειλε ευχές για το ξεκίνημα της δοκιμασίας. Υπενθυμίζοντας, με αυτή την κίνηση, ότι υπάρχουν και εφεδρείες, αν χρειαστούν…
Στη Γ` Εθνική διαβάζουμε ότι οι ομάδες της περιοχής ενισχύονται με νέο αίμα. Ειδικά ο Κτηνοτροφικός έκανε λίγα αλλά εντυπωσιακά βήματα. Ο Φ.Σ. Κοζάνη απέκτησε μια δεκάδα νέων παικτών. Απόδειξη ότι η προηγούμενη κατάσταση ήταν αγωνιστικά αδιέξοδη. Σε αντίθεση με όσα ισχυρίστηκε ο προηγούμενος επενδυτής. Που παραμένει στη Βικιπαιδεια να εμφανίζεται ως Πρόεδρος! Μια ενέργεια να αναιρεθεί αυτό μπορεί να μοιάζει με λεπτομέρεια αλλά η ομάδα θέλει πολλές πολλές λεπτομέρειες για να στείλει μηνύματα ότι μπαίνει σε νέα εποχή. Και δε φτάνουν μόνο πολλές ενέργειες, αλλά απαιτείται να παραλείπονται άλλες που προκαλούν ανησυχία. Άκουσα παράπονα ότι δεν ενημερώθηκαν προσωπικά τα παιδιά, που αποφασίστηκε να μη συνεχίσουν με την ομάδα. Και ότι απλά κολλήθηκε μια ανακοίνωση στην πόρτα των αποδυτηρίων για το ποια ονόματα δε συνεχίζουν! Αν αληθεύει κάτι τέτοιο, δεν αρχίζουμε καλά. Χωρίς απόλυτο σεβασμό στους παίκτες δεν μπορεί μια ομάδα να γίνει σημείο αναφοράς. Θα αρκεστεί να ανακυκλώνει μισθοφόρους. Τέτοιο μοντέλο μπορεί να λειτουργήσει μόνο στις κορυφαίες κατηγορίες και μόνο με μεγάλη επένδυση χρημάτων.
Είχαμε και την εκλογή Ζαγοράκη στην ΕΠΟ. Ταυτόχρονα όμως δεν εξελέγησαν οι βετεράνοι του 2004, αλλά παράγοντες με εμπειρία στο σπορ. Και άρχισαν αμέσως τα όργανα. Η Κομπανία με τα ερυθρόλευκα, που εδώ και λίγα χρόνια δεν κουμαντάρει τα θεσμικά όργανα του ποδοσφαίρου, ξεσπάθωσε. Μάλιστα οι προσκείμενοι σε αυτή τη Κομπανία κονδυλοφόροι δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα. Έτσι μάθαμε ότι στο ευρύτερο ερυθρόλευκο φάσμα ανήκουν, από τις ομάδες που κινδυνεύουν στη Super League, η Λάρισα, ο ΟΦΗ, ο Απόλλωνας και ο ΠΑΣας (έστω κι αν αυτός ο τελευταίος δεν κινδυνεύει). Από τη Super League 2 επίσης μάθαμε ότι δεν ανήκουν στο φάσμα Ιωνικός και Ξάνθη. Τόσο ξεκάθαρα τα έχουν κάποιοι στο μυαλό τους και δεν τα κρατούν πια μόνο στο μυαλό τους, αλλά τα γράφουν φόρα παρτίδα στην προσπάθεια να επηρεάσουν, να δεσμεύσουν, να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Αντίστοιχες νοοτροπίες υπάρχουν και στις άλλες Κομπανίες. Το ερώτημα είναι: είμαστε πολλοί που θα θέλαμε να υπάρξει ομάδα της περιοχής που να μπορεί να κοντράρει τέτοιες νοοτροπίες; Ή περισσεύουμε όσοι βολευόμαστε σε οπαδικές ομπρέλες; Το ερώτημα θα παραμείνει φιλολογικό όσο δεν υπάρχει μια τοπική ομάδα που να μεγαλώσει και να αντιμετωπίσει τέτοιες προκλήσεις…
«Εάν αυτός ο πλανήτης σάς φαίνεται χάλια, θα πρέπει να δείτε τους άλλους» Φίλιπ Ντικ
!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή