Η Τρίτη γνώμη: Έχει ο καιρός γυρίσματα, δυο όψεις έχουν όλα τα νομίσματα...


Τι να πρωτοσχολιάσουμε από τόσα που συνέβησαν την τελευταία εβδομάδα. Χαμός έχει γίνει. 

Ας ξεκινήσουμε πρώτα με τα αγωνιστικά. Στα μπαράζ για άνοδο της Γ’  Εθνικής ο Μακεδονικός Φούφα πηγαίνει τρένο, όπως αναμενόταν. Έχει μια τυπική σφραγίδα να μπει και αυτό θα γίνει την επόμενη αγωνιστική. Αντίπαλος εκεί ο Πυρσός που δεν έχει το άγχος του πρωταθλητισμού και δεν οφείλει να δώσει φέτος απαντήσεις. Ούτε ο Μελιτέας έχει τέτοια υποχρέωση και μένει να αξιοποιήσει τις εμπειρίες από τη συγκεκριμένη δοκιμασία. Η Καστοριά έχει 2 στα 3, έστω και αν κάθε παιχνίδι είναι μια πρόκληση τελικά. Το επίπεδο των πρωταθλητών των ομίλων είναι υψηλό και οι αγώνες οριακοί. Η συγκομιδή δίνει ελπίδες για κάτι καλό πάντως. Θα φανεί στις αμέσως επόμενες αγωνιστικές αν είναι ρεαλιστική η προοπτική ανόδου.

Στα μπαράζ για άνοδο στο Α` τοπικό είχαμε μια δραματική τελευταία αγωνιστική. Χρειάστηκε να φτάσουμε στο τέλος για να μάθουμε τις ομάδες που δικαιώθηκαν στην προσπάθεια όλης της χρονιάς. Η πρωταθλήτρια Α.Ε. Καισαρειας μπόρεσε να πάρει το ντέρμπυ και βλέπει το πλάνο, που έθεσε, να αποδεικνύεται σωστό. Έπεισε ότι η επιτυχία της δεν ήταν θέμα ευνοϊκού Ομίλου, αλλά ανωτερότητας, κάτι που φαίνεται και από τη μία μόνο ήττα, που είχε, σε ολόκληρη την πορεία σε κανονική περίοδο και σε μπαράζ.   

Απίστευτη η επιτυχία της Αναγέννησης Εράτυρας. Μέχρι τις Γιορτές ήταν αμφίβολο αν θα έμπαινε στην τετράδα του Ομίλου της. Με ένα φοβερό σερί μπόρεσε να ξεπεράσει τον τόσο δύσκολο ανταγωνισμό και να πετύχει κάτι το άπιαστο! Δεν τα παράτησε ούτε όταν έχασε το δεύτερο παιχνίδι των μπαράζ και μάλιστα στην έδρα της, που την εγκλώβισε σε βαθμολογική απόσταση από τους πρώτους!

 Αντίθετη ήταν η εξέλιξη για την Κοζάνη 2004, που ξεκίνησε ως φαβορί ανόδου και στον πρώτο γύρο προκαλούσε δέος. Ενισχύθηκε με πολλούς ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και ο πρωταθλητισμός τέθηκε ως αυτοσκοπός. Αποδείχθηκε ότι το συγκεκριμένο πλάνο με πρωταγωνιστή, σε αυτό, τον προπονητή δε λειτούργησε. Η συντριβή στην τελευταία αγωνιστική ολοκλήρωσε αυτή την αίσθηση. Ήταν λογική η επιλογή της Διοίκησης να πορευθεί στο εξής σε άλλη βάση με άλλον να αναλαμβάνει την προπονητική ευθύνη.   

Αφήσαμε για το τέλος την Α.Ε. Περδίκκα που έχει το δικαίωμα να αισθάνεται αδικημένη. Τερμάτισε πρώτη στον Όμιλο και αυτό δεν της αναγνωρίσθηκε. Δεν ήταν μόνο που χάθηκαν τα 2/3 των βαθμών της κανονικής περιόδου. Αλλά και το ότι μπήκε, όπως οι υπόλοιπες ομάδες, στην κλήρωση χωρίς κάποιο μπόνους. Ας πούμε να παίξει πιο πολλά παιχνίδια εντός και λιγότερα εκτός. Το αποτέλεσμα της κλήρωσης ήταν να βγάλει εκτός έδρας όλα τα δύσκολα παιχνίδια. Αποκορύφωμα σε όλα αυτά ήταν η τελευταία αγωνιστική. 

Με μια πρωτοφανή ερμηνεία, που συναγωνίστηκε σε φαιδρότητα την απόφαση για τη Λευκκίμη, ανακοινώθηκε στο παρά ένα ότι το κριτήριο ισοβαθμίας δεν ήταν το παιχνίδι μεταξύ των ομάδων που ισοβάθμησαν, αλλά τα τέρματα! Και αυτή την πρωτοφανή ερμηνεία τη θυμήθηκαν λίγο πριν τη λήξη της χρονιάς! Το αποτέλεσμα ήταν να αντιμετωπίσει ο Περδίκκας εκτός έδρας μια ομάδα με το μαχαίρι στα δόντια. Και να μείνει εκτός τελικά. Το να δώσουμε ελαφρυντικά στη νέα Διοίκηση της ΕΠΣ είναι εύλογο. Αρκεί να αποφασίσει να αναλάβει η ίδια τις ευθύνες της. Να ετοιμάζει την Προκήρυξη και να δίνει λύσεις σε όποια περίπτωση προκύψει. Όχι να πετάει το μπαλάκι στην ΕΠΟ κρυπτόμενη πίσω από απόψεις του κάθε τυχόντα…

Το κορυφαίο θέμα, φυσικά, ήταν η τελική απόφαση για την ένσταση του Μακεδονικού. Με την Επιτροπή Εφέσεων να έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την απόφαση του πρώτου οργάνου. Εδώ συμβαίνει ένα από τα δύο: 

1. Ο Κανονισμός είναι σαφής. Στην περίπτωση αυτή είτε στο πρώτο όργανο είναι άσχετοι, είτε στην Επιτροπή Εφέσεων. Και ο άσχετος δεν πρέπει να παραμένει στη θέση του…

2. Ο Κανονισμός δεν είναι σαφής και γίνεται ακορντεόν. Εκεί υπάρχει τεράστια ευθύνη της ΕΠΟ για το πώς συντάσσει τα θεσμικά κείμενα. Στην περίπτωση αυτή η ΕΠΟ δε νομιμοποιείται να υπερασπίζεται το αυτοδιοίκητο και το όποιο καπέλωμά της είναι εύλογο…

Είναι αλήθεια ότι δε νοείται κοινωνία με συνοχή αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη μεταξύ των συμπολιτών, αλλά και ως προς τους Θεσμούς. Οι αποφάσεις των δικαστικών οργάνων είναι ανάγκη να γίνονται σεβαστές. Αν και οι κρίνοντες οφείλουν να εκτίθενται κι αυτοί σε κριτική. Όμως υπάρχει ένα όριο στο σεβασμό. Αν μια απόφαση προσβάλει βάναυσα το περί δικαίου αίσθημα, εκεί αλλάζουν τα πράγματα. Εκεί θίγεται ακριβώς η απαίτηση για κοινωνική συνοχή. Απαίτηση που ξεπερνάει τις προσωπικές θεωρίες του τυχόντα Κριτή… Σε κάθε περίπτωση, ο ευνοημένος από την όλη αυτή φασαρία, ηττήθηκε εντός στο πρώτο παιχνίδι των μπαράζ και για καλό του θα πρέπει να τα πάει καλύτερα στη συνέχεια. Για να μη χρειαστεί του χρόνου να παίξει ξανά σε έδρες που δε θα τον υποδεχθούν με πνεύμα του Ξένιου Δία….

Κλείνουμε με μια συλλογή από φορτισμένα ποδοσφαιρικά στιγμιότυπα, λόγω και του κλίματος αυτών των ημερών...       

exothesmikos@gmail.com


Σχόλια

  1. Πολύ ωραίο άρθρο ακριβώς με λίγα αλλά εύστοχα λόγια εκθέτει τις καταστάσεις ως ακριβώς εχουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το ποιο ωραίο στη μαυρίλα του ποδοσφαίρου της περιοχής είναι η πορεία των μικτών!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε αποφύγετε ύβρεις και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, ειδικά σε προσωπικό επίπεδο. Σχόλια υβριστικά και άσχετα με το δημοσιευμένο θέμα θα διαγράφονται.